maandag 14 juni 2010

Before I was so rudely interrupted

Dat was de openingszin van William Connor toen hij verder wilde gaan met zijn column in de ‘Daily Mirror’ na een onderbreking door de tweede wereldoorlog.
Mag ik zulke beroemde woorden hier zomaar aanhalen? Eigenlijk niet , want de tweede wereldoorlog was toch wel ingrijpender dan de crisis die we nu doormaken, én de oorlog was voorbij toen William Connor deze woorden opschreef. En het eind van de crisis lijkt nog niet echt in zicht. Steeds als herstel ‘dreigt’ gebeurt er wel weer iets waardoor de crisis zich lijkt te verdiepen.

Inmiddels zijn de grondstoffen prijzen weer op weg naar de absurde niveaus van voor de crisis losbarstte, en de afname stokt omdat de eindproducten te duur worden. Dat laat heel weinig marge voor de fabrikanten over om bij gestegen inkoop, en dalende verkoop prijzen nog iets te verdienen. Een deel van deze druk wordt bij de toeleveranciers neergelegd, dus wij, als 100 % toeleverancier van serie draaiwerk, weten er ook van.

Deze uitspraak is ook gebruikt als titel van een reünie album van de legendarische band ‘the Animals’ uit 1977. Dit eerste album na ruim 10 jaar onderbreking was, volgens de kritieken, heel goed, maar is nauwelijks gedraaid. En ook daar is een parallel met onze situatie. Onze klanten zijn blij met ons als toeleverancier, maar er wordt gewoon erg weinig gedraaid.

Als voor ‘lichte cultuur’ als popmuziek een beroemde uitspraak aangehaald mag worden, dan wil ik mezelf ook toestaan om hem te herhalen. Alleen is er van the Animals na dit album niet veel meer vernomen, en ik ben toch echt wel van plan om, met het bedrijf, nog een behoorlijke tijd in de running te blijven. En weer wat meer aandacht aan deze Blog te besteden, want bij een periode met weinig werk horen altijd heel veel aanvragen, vandaar deze onderbreking. Nu het werk (weer) iets toe lijkt te nemen, neemt het aantal aanvragen weer wat af, en zo hoop ik wat vaker aan schrijven toe te komen.

Geen opmerkingen: