het automaten draaien van aluminium

Het is niet om mezelf er makkelijk van af te maken, maar ik heb een site met een hele mooie presentatie en goede uitleg gevonden over het draaien van aluminium. En de theorie gaat natuurlijk ook op voor het draaien van staal, roestvaststaal, messing en kunststoffen. Ik wil geen plagiaat plegen, dus plaats ik gewoon een link.

Op onze automaten draaien wij niet heel veel anders dan hier beschreven wordt. Natuurlijk zijn er wel verschillen. Het belangrijkste bij draaien van aluminium op draaiautomaten is de afvoer van de spanen. “Gewoon” aluminium geeft, zonder voorzorg maatregelen, lange krullen die zich om draaiwerkstuk en de gereedschappen heen wikkelen. Één van de manieren om de spaanvorming te beheersen is het zoeken van de optimale verhouding tussen aanzet en voeding (zie een eerdere editie van dit Blog). Maar dan nog zijn sommige aluminium soorten lastig te draaien. Er zijn gelukkig speciale legeringen waarvan de spaan makkelijker breekt. Meestal wordt dit bereikt door een toevoeging van lood en of koper. (bijvoorbeeld Aluminium 2011, ofwel 28st).
Vooral lood is tegenwoordig niet welkom meer, omdat er wettelijke beperkingen op de hoeveelheid lood die producten nog maar mogen bevatten. Dat lood in een stabiele legering een nuttige taak kan hebben, en zijn giftige karakter verliest is geen item om op deze plek te bediscussiëren. Lood en koper zijn ook hinderlijk bij het anodiseren, en andere oppervlakte bewerkingen, van aluminium. Hard anodiseren kan (meestal) niet als deze elementen in de legering zitten, anodiseren geeft een minder mooi (maar technisch wel zeer aanvaardbaar) resultaat, en verchromen en chemisch vernikkelen geeft soms problemen.

Maar gelukkig zijn er voor automatendraaiwerk inmiddels alternatieven , zodat een met minder lood een goede, op draai automaten bewerkbare, draai kwaliteit aluminium geen utopie meer is, bijvoorbeeld aluminium 6026.