dinsdag 7 april 2009

Staal

Staal zit nogal in ons taalgebruik verweven, en staat voor alles wat sterk, onverstoorbaar en onvervormbaar is. Een stalen gezicht, stalen zenuwen, een man van staal, een staalhard bewijs.
Toch is de werkelijk vaak anders.Iedereen die wel eens een deuk in zijn auto gehad heeft weet dat de vorm van staal niet vast staat. Nu is het staal uit het voorbeeld niet zo dik. Toch zegt het iets over de sterkte van staal dat zulk dun plaatwerk toch gewoon zijn vorm houdt. De sterkte komt weliswaar gedeeltelijk voort uit de vorm, maar het zijn toch de bijzondere eigenschappen van staal die dat mogelijk maken. Maar wat is staal? Staal en ijzer zijn niet zomaar synoniemen. Staal dankt zijn eigenschappen aan de toevoeging van een beperkte hoeveelheid koolstof. Hierdoor is het materiaal smeedbaar, en sterker dan ijzer.
De eigenschappen van staal hangen sterk af van de overige toevoegingen van legerings elementen zoals nikkel, chroom, mangaan, molybdeen enzovoorts. Kleine wijzigingen in de samenstelling kunnen al heel veel verschil maken, en maken het staal geschikt voor zijn toepassing. Aan een treinwiel worden uiteindelijk andere eisen gesteld dan aan een spoorstaaf.

Als automatendraaiers willen we graag staal dat zich makkelijk laat verspanen. Bij voorkeur zonder de andere goede eigenschappen van staal te verliezen. En zo is automatenstaal ontwikkeld. Automatenstaal is de verspaanbare versie van het algemene staal, zoals ST37-2, (S235JR). Speciaal geschikt voor automatendraaiwerk dus Door toevoeging van mangaan en zwavel is automatenstaal een staalsoort ontstaan die, behalve in vervormbaarheid, in niets voor s235JR (staal 37 dus) onderdoet. Maar draaiwerkstukjes van automatenstaal zijn gewoon veel mooier. In de eerste plaats door het betere snijbeeld, maar zeker ook omdat de prijs prettiger oogt.

Geen opmerkingen: